Karczówka jest rezerwatem krajobrazowym, częściowym, o powierzchni 26,55 ha, utworzonym w 1953 r. Położona około 2 km na od centrum Kielc. Obejmuje wzgórze Karczówka (najwyższe wzniesienie Pasma Kadzielniańskiego - 340 m n.p.m.) z wyjątkiem części północnego stoku (będącego własnością księży Pallotynów) oraz samego wierzchołka zwieńczonego zabudowaniami kościoła św. Karola Boromeusza i klasztoru pobernardyńskiego ufundowanego przez biskupa Marcina Szyszkowskiego.

Wzgórze zbudowane jest z wapieni organogenicznych dewonu środkowego i górnego, w którym występują, niegdyś intensywnie eksploatowane, rudy ołowiu. Na obszarze wzgórza zachowały się liczne ślady górnictwa: zapadliska w miejscach szybów (było ich ok. 3000), tzw. szpary oraz hałdy, obecnie porośnięte lasem i wtopione w krajobraz. Największa szpara na Karczówce (ok. 400 m dł. i 2 m szer.) znajduje się na zachodnim zboczu i widoczna jest ze szlaku turystycznego koloru czerwonego. Teren rezerwatu posiada walory naukowe i krajobrazowe, które udostępnia oznakowana ścieżka edukacyjna. W dziewięciu punktach ustawiono tablice informacyjne na których przedstawiono m.in. 3 stanowiska geologiczne i 3 obiekty dawnego górnictwa. Jej początek znajduje się u podnóża Karczówki przy skrzyżowaniu ulic: Podklasztornej i św. Barbary.

Południowe stoki Karczówki zbudowane są z gruboławicowych wapieni, na których widać liczne formy krasu powierzchniowego. W partiach szczytowych występują szare, płytowe i skaliste wapienie wykształcone w facji rafowej. Na północnych stokach Karczówki odsłaniają się ciemne łupki krzemionkowe należące do dolnego karbonu.

W drzewostanie porastającym wzgórze w obrębie rezerwatu dominuje sosna, liczne są też buki i brzozy. Las sosnowy ma około 180 lat. Na terenie Karczówki występuje wiele roślin chronionych: sasanki, bluszcze, storczyki, lilia złotogłów.

Do rezerwatu, z centrum miasta można dotrzeć idąc ul. Karczówkowską. Zwieńczona piękną barokową budowlą sakralną Karczówka widoczna jest z wielu miejsc Kielc, a nawet spoza ich granic (Pasmo Oblęgorskie). Stanowi charakterystyczny element krajobrazu zachodniej części miasta. Jako ciekawostkę można podać, że kościół na Karczówce jest kościołem nie orientowanym, wprawdzie wybudowany na osi wschód-zachód, ale z ołtarzem nie po stronie wschodniej, lecz zachodniej.

W zespole klasztornym zainteresowani geologią mogą zobaczyć unikalną rzeźbę św. Barbary, odkutą w bryle rudy ołowiu ‒ galenie, wykonany z kieleckiego marmuru ołtarz główny oraz schody z dwukolorowego piaskowca.

Ponadto oprócz cennej architektury możemy podziwiać muzeum im. św. Jana Pawła II m.in. z darami jakie Ojciec Święty otrzymał w czasie swych pielgrzymek po różnych kontynentach.

Z tarasu widokowego rozpościera się panorama na Górę Dobrzeszowską, Górę Kuźniacką, Górę Perzową, Górę Sieniawską, Górę Baranią, przełom rzeki Bobrzy, Ciosową, Wykieńską, Wzgórza Tumlińskie, Pasmo Masłowskie z Klonówką, przełom rzeki Lubrzanki, Radostową, Łysicę i Święty Krzyż.

Rezerwat Karczówka jest miejscem ogólnie znanym jako miejsce spacerów i wycieczek.